„Nieznajomość Pisma świętego jest nieznajomością Chrystusa” – napisał św. Hieronim na przełomie IV i V wieku. Ta prawda powinna budzić niepokój i pytanie o miejsce słowa Bożego w naszym życiu.
Jednym z przejawów słabości naszej więzi z Bogiem jest brak sytematycznego rozważania i modlenia się słowem Bożym przekazanym nam w postaci Pisma świętego. Bywają nawet takie domy, których nie ma tej świętej Księgi. Warto zatem w przeżywanym Tygodniu Biblijnym podjąć wysiłem, by wprowadzić do swego życia wiary tę żywą więź z darowanym nam przez Boga słowem. W tym celu zamieszczamy poniżej praktyczne wskazówki.
-
Znajdźmy najlepiej codziennie albo przynajmniej w niedzielę:
– czas (minimum 15 min.)
– miejsce dobre do wyciszenia
– oraz przyjmijmy postawę ciała godną rozmowy z Panem.
-
Pamiętajmy:
– Bóg ma zawsze dla mnie czas
– jest to czas stawania z Nim „twarzą w twarz”
– rozmawiam z Bogiem, a nie wypełniam obowiązek
– chcę być do Jego dyspozycji, bo On jest mądrzejszy ode mnie
– mam być gotowy przyjąć Jego wolę, a nie dokonywać tylko analizy tekstu, czy robić na jego podstawie rachunek sumienia
– to nie jest czas uzyskiwania gotowych odpowiedzi na aktualne problemy, ale poddanie się prowadzeniu mnie przez Boga, jest to ćwiczenie naszej wiary, poznanie tego, co Bóg o mnie myśli i czego dla mnie pragnie
– nie otwieram Pisma świętego na chybił trafił, ale posługuję się tekstami liturgicznymi z danego dnia lub czytam jakąś Księgę w sposób ciągły – tzw. <Lectio continua>
-
Przebieg rozważania Pisma świętego:
a) Czynię znak krzyża
b) Rozpoczynam od stanięcia w obecności Boga, On jest obecny dla mnie, On mnie zna i jest mi łaskawy. Staję w prawdzie o sobie.
c) Wzywam pomocy Ducha Świętego, by mnie prowadził w tej modlitwie i był „źródłem chcenia i działania”, by oświecał umysł i rozpalał serce
d) Uświadamiam sobie, że Jezus – „Żywe Słowo Boga” jest moim Przyjacielem. Mogę wyrazić to przez dziękczynienie.
e) Ten Przyjaciel chce dzisiaj do mnie mówić.
f) Wzbudzam w sobie ciekawość tego, co On chce mi powiedzieć. Mogę pocałować Pismo święte.
g) Czytam określony fragment nawet i kilka razy. Przypominam sobie podobne lub kojarzące mi się sytuacje z mojego życia.
h) Trwamy w ciszy wsłuchując się w to, co Bóg do nas mówi. Staramy się odkryć Boże plany wobec nas, zobaczyć Jego oczami nasze życie takie jakie ono jest w tym momencie.
i) Akceptujemy poznaną wolę Bożą wobec siebie, podejmujemy postanowienie ( nie jest to istotą rozważania) lub jeśli tekst nie jest dla nas jasny w tym momencie naszego życia, to z zaufaniem przyjmujemy, że w odpowiednim momencie Bóg posłuży się poznaną dziś Jego wolą.
j) Odpowiadamy osobistą modlitwą na poznaną wolę Boga. (Przebłaganie, dziękczynienie, uwielbienie, prośba).
k) Dziękujemy Bogu za dar spotkania z Nim i Jego prowadzenie.
l) Czynimy znak krzyża.