Bóg przyjmując nas przez Chrzest do swej rodziny pragnie, abyśmy żyli Jego łaską, a gdy wpadniemy w grzech, jak najszybciej powrócili do Niego przez sakrament Pokuty i pojednania oraz Eucharystię.
Przykład wspólnoty w Koryncie ukazuje nam problemy jakie spotykamy w życiu Kościoła, a przez to każdego z nas. Możemy w relacjach kierować się nie tylko prawidłami wiary, ale zamiast zasad Ewangelii stosować do rozwiązań problemów wzorców egoistycznych. Uczestniczę w praktykach religijnych przy równoczesnej obojętności na wolę Bożą. Przychodzę na zgromadzenie Ludu Bożego, lecz nie dbam o budowanie, odnawianie tej wspólnoty. Dlatego Eucharystia jest wołaniem Boga o dostrzeżenie Jego wierności i miłości wobec nas. Jeśli zatem jestem na Świętej Uczcie to, czy jestem dysponowany do karmienia się Ciałem Pańskim, a więc trwania w przymierzu ze Zbawcą? Gdy są jakieś przeszkody, winniśmy je zanurzyć w Bożym miłosierdziu przez spowiedź. W ten sposób Eucharystia staje się drogą do świętości i miejscem weryfikacji tego dążenia.
W spotkaniu z młodzieżą Ksiądz rekolekcjonista przypomniał o randze Pisma świętego. Jeśli wiara ma być budowaniem relacji z Bogiem, to niezbędnym do osiągnięcia tego jest prowadzenie dialogu. Właśnie głosem samego Boga są teksty składające się na Biblię. On nie tylko do nas mówi, ale i nas słucha, podpowiadając, o co mamy się modlić.
Do budowania więzi z Bogiem nawiązał też ks. Adrian w nauce skierowanej do dzieci. Wskazał na potrzebę posiadania w życiu „instrukcji” umożliwiającej właściwe odpowiadanie na Boże propozycje. Jedną z form pomocnych w osiągnięciu tego są książeczki do nabożeństwa, które w tym dniu otrzymały dzieci klas trzecich. Ucząc się zwracania do Boga, uczymy się równocześnie rozeznawania tego, co w życiu prawdziwie wartościowe.
Całość dnia zakończyła adoracja z modlitwą o wylanie Ducha Świętego i uzdrowienie.
