Od początków swego istnienia, świątynie przez swą dekorację były miejscem przekazywania prawd wiary. Patrząc na sam budynek, rzeźby, obrazy, czy malowidła, człowiek otrzymywał pomoc w relacji z niewidzialnym Bogiem. Tak jest również w naszym kościele, co będziemy poznawali dzięki kolejnym artykułom.
Wśród fundamentów życia chrześcijańskiego są trzy cnoty boskie: WIARA, NADZIEJA i MIŁOŚĆ. Przez nie rozwija się w nas Boże życie, umożliwiając zjednoczenie z Bogiem Trójjedynym, a przez to nasze uświęcenie. Do tych cnót nawiązuje element dekoracji znajdujący się w ołtarzu Matki Bożej. Poniżej obrazu Maryi z Dzieciątkiem widzimy splecione ze sobą kotwicę, krzyż i serce przebite strzałą. I tak:
Krzyż jest symbolem wiary i zbawienia,
Kotwica jest symbolem nadziei i wierności,
a Serce jest symbolem miłości.
Te trzy symbole były też eksponowane przed 160. laty przez powstańców styczniowych, którzy widzieli w:
Krzyżu znak wiary w zwycięstwo,
Kotwicy nadzieję na zwycięstwo,
Gorejącym sercu miłość do Ojczyzny. Jeszcze przed wybuchem Powstania Styczniowego w dniu 23 stycznia 1863 r. zaczęto eksponować tę trzyelementową dekorację. Używano też tzw. czarnej biżuterii patriotycznej z tą symboliką, w postaci broszek i sygnetów. Co spotykało się z represjami ze strony caratu. Mimo to, Polacy często ich używali.
Dziś dostrzegając je w dekoracji, nie zapominajmy modlić się aktami wiary, nadziei i miłości.
