W liturgii Kościoła w dzień 1 stycznia oddajemy cześć Maryi, jako Świętej Bożej Rodzicielce. To swego rodzaju Dzień Matki Zbawiciela, a przez to i naszej. To najstarsze maryjne święto. Do liturgii Kościoła wprowadził je dość późno papież Pius XI w roku 1931 na pamiątkę 1500. rocznicy soboru w Efezie (431). Zebrani na tym soborze biskupi Kościoła pod przewodnictwem legatów papieskich orzekli jednogłośnie dogmat, że nie tylko można, ale należy Maryję nazywać Matką Bożą, Bogurodzicą (greckie Theotokos). W tym kontekście chcemy przypomnieć o dwóch obrazach Matki Bożej z naszej świątyni, które w 2020 roku poddane zostały konserwacji.
Główny obraz Maryi, który posiadamy w gorzkowskim kościele, pochodzi z początku XVII wieku i jest pamiątką po poprzedniej świątyni. Świadczy o tym obrazek wotywny z 1644 r. Wyobrażona tu Bogurodzica, to tzw. hodegetria, czyli wskazująca drogę. Pierwowzór obrazu znajduje się w Bazylice Matki Bożej Większej (Santa Maria Maggiore) w Rzymie, pierwszej w Europie i największej rzymskiej świątyni pod wezwaniem Matki Bożej, gdzie czczony jest pod wezwaniem Salus Populi Romani (Ocalenie Ludu Rzymskiego). Bazylika ta została rozbudowana jako wotum za ogłoszenie dogmatu o Bogurodzicy. Przy okazji konserwacji możemy zobaczyć nasz obraz w pierwotnej formie, bez przykrywającej postacie Maryi i Jezusa, pozłacanej sukienki. Porównując obraz sprzed i po konserwacji, warto zwrócić uwagę na pierwotne zniszczenia tak malowidła, jak i deski, na której było wykonane.
Na zasuwie przykrywającej, omówiony wyżej wizerunek Maryi, znajduje się drugi obraz, również namalowany na desce w połowie XVIII wieku. To tak zwana Matka Boża Piaskowa namalowana w XVI wieku na ścianie kościoła ojców Karmelitów w Krakowie, którego murgrabią, był fundator naszej świątyni Józef Miroszewski. Przed Bogurodzicą trzymającą na ręku Jezusa, klęczą: założyciel karmelitów św. Szymon Stock, trzymający herb zakonu i ognisty miecz, nawiązujący do proroka Eliasza oraz św. Teresa od Krzyża z Awila, reformatorka zakonu, która ma stygmaty i trzyma w ręku serce z napisem „ET VERBUM CARO FACTUM EST” (i Słowo Ciałem się stało). Zły stan obrazu, co widać na zdjęciach, nie pozwalał dostrzec jego piękna i dlatego rzadko był pokazywany.
Wraz z obrazami odnowiliśmy ozdobne aniołki oraz tzw. glorię, które zostaną przywiezione po konserwacji nastawy ołtarza. Dwa etapy renowacji ołtarza wynikają z przyznanego nam dofinansowania, które było o połowę mniejsze od wnioskowanego. Ufamy, że do końca roku będziemy się mogli cieszyć ołtarzem w całej jego krasie, podkreślającej rolę Bogarodzicy w życiu naszym i naszych przodków.
