„Łaską bowiem jesteście zbawieni przez wiarę. A to pochodzi nie od was, lecz jest to dar Boga: nie z uczynków, aby się nikt nie chlubił.” – Ef 2, 8 -9
Te słowa św. Pawła stanowią sedno przesłania IV Niedzieli Wielkiego Postu zwanej Laetare, czyli niedzielą radości. Jak bowiem można się nie radować, gdy widzi się spełnienie Bożej obietnicy o darowaniu nam miłosierdzia? Gdy Bóg Ojciec ofiaruje za nasze grzechy swego Jednorodzonego Syna. A wszystko to po to, by wyrwać nas ze szponów Złego. Ojciec Romuald przypomniał nam o tym rysie postaci naszego Stwórcy. On wzywając nas do nawrócenia szuka ratunku dla swych dzieci, a nie po ludzku rozumując, chce nas zdyscyplinować. Potwierdzeniem tego pragnienia Boga względem nas są przesłania z jakimi w licznych objawieniach przychodzi Maryja. Ona tak przy objawieniu dotyczącym szkaplerza, jak i w Lourdes, czy Fatimie woła: „Nawracajcie się, bo zginiecie.” Miłosierdzie Boże nigdy nie szkodzi człowiekowi, ale go wydobywa ze złego. Świadectwem współpracy z tym miłosierdziem jest praktykowanie uczynków miłosierdzia: postu, modlitwy i jałmużny. Wszystkie te działania zmierzają do tego, by usłyszeć z ust Boga: „Witaj dziecko, dobrze, że wróciłeś”.