„Chodźcie, powróćmy do Pana!
On nas zranił i On też uleczy,
On to nas pobił, On ranę przewiąże.
Po dwu dniach przywróci nam życie,
a dnia trzeciego nas dźwignie
i żyć będziemy w Jego obecności.” /Oz 6, 1-2/
Cierpienie, krzyż i śmierć narzucają się nam patrzącym na dzieło zbawienia, ale to zmartwychwstanie Jezusa Chrystusa jest centrum Dobrej Nowiny. W nim doświadczamy, że Bóg jest Panem rzeczy niemożliwych. Zmartwychwstanie jest odwróceniem procesu, który z ludzkiej perspektywy jest nieodwracalny. Ten kto przez wiarę i sakramenty jednoczy się z Jezusem, ten powstaje do nowego życia. Zbawiciel ofiaruje nam udział w swym zwycięstwie, a od nas zależy, czy go przyjmiemy. Te prawdy wyraża liturgia Wigilii Paschalnej. W słowie Bożym możemy wtedy dostrzec, jak Bóg na różnych etapach dziejów realizuje swój zbawczy plan, odnowienia i zjednoczenia wszystkiego z Nim. To nowe symbolizuje poświęcony ogień i woda, czyli światło i życie. A wszystko znajduje swój szczyt w uroczystej procesji rekurencyjnej, która jest poniesieniem w ciemności życia światła zmartwychwstania.
Wszystkim, którzy przyczynili się do owocnego przeżycia tych dni przez podejmowane posługi liturgiczne i dekoracyjne, serdecznie dziękujemy.
