„Osobista łączność, jaką konkretny wierny nawiązuje z Jezusem obecnym w Eucharystii, zawsze odsyła go ponownie do wspólnoty kościelnej, uświadamiając mu jego przynależność do Ciała Chrystusa. Dlatego poza zaproszeniem poszczególnych wiernych, by osobiście znajdowali czas na przebywanie na modlitwie przed sakramentem Ołtarza, uważam, iż moim obowiązkiem jest zachęcenie parafii i różnych grup kościelnych, by praktykowały wspólnotową adorację. Oczywiście, zachowują całą swoją wartość istniejące już formy pobożności eucharystycznej. Mam na myśli, na przykład, procesje eucharystyczne, a nade wszystko tradycyjną procesję w uroczystość Bożego Ciała.” /Sacramentum caritatis – Benedykt XVI/
Coroczna Uroczystość Najświętszego Ciała i Krwi Pańskiej z jej kulminacją w formie procesji eucharystycznej jest świadectwem, zaproszeniem i pytaniem. Świadectwem miłości Chrystusa do nas, idącego, by nas spotkać w naszym środowisku życia. Zaproszeniem do spotkania ze Zbawicielem i zjednoczenia z Nim swego życia. Pytaniem o Jego miejsce w naszym życiu, o częstotliwość karmienia się Nim, tym Boskim pokarmem. Podążając za i z Jezusem odkrywamy moc płynącą z tej więzi. Dlatego potrzebujemy refleksji nad zestawem tego swoistego „menu” życia. Różne rzeczywistości nas kształtują i dają siłę, ale tylko Ciało i Krew Chrystusa dają życie wieczne i porządkują najlepiej nasze życie. Boże Ciało niech nas pobudza do codziennej więzi z Jezusem Eucharystycznym.
foto: Kazimierz Kowalski
