W Wielki Piątek Kościół nie sprawuje Mszy św., lecz w centrum stawia Liturgię Męki Pańskiej, poprzedzoną nabożeństwem Drogi krzyżowej i adoracją przy Ciemnicy. Medytując zbawczą ofiarę Syna Bożego, jesteśmy wezwani do zjednoczenia z Nim.
To istotne, by na śmierć Jezusa patrzeć z perspektywy ofiary złożonej za nas, która była wyrazem miłości do Ojca Niebieskiego i posłuszeństwa Jego woli. To dlatego była ona nie jakimś tylko heroizmem, aktem miłości, który przyniósł światu odnowę, pokonanie szatana, grzechu i śmierci. To dlatego „z tej śmierci życie tryska”. Życie nadprzyrodzone dostępne dla nas przez sakramenty. Do tego nawiązuje tegoroczna dekoracja „grobu Pańskiego”. Pokazuje w sposób symboliczny, że z przebitego boku Chrystusa wypłynęły zdroje łaski. Każdy, kto je przyjmuje, doświadcza ożywienia tak, jak rośliny zasadzone nad wodą. Wiedzą to dobrze osoby, które z wiarą przeżywają Spowiedź, czy Komunię św. Widzą, jak bardzo rzutuje na ich życie i wybory. Widzą, że dzięki temu żadna śmierć przeżywana z Bogiem nie jest finałem, ale bramą do nowego życia.
