WIELKOSOBOTNIE POŚWIĘCENIE POKARMÓW 

„Przeto czy jecie, czy pijecie, czy cokolwiek innego czynicie, wszystko na chwałę Bożą czyńcie.” /1 Kor 10, 31/ Ta zachęta św. Pawła przypomina o godności spożywanych przez nas posiłków, jako znaku wdzięczności za troskę Boga o nas.

Bóg posługuje się posiłkiem, by wprowadzić nas w szczególną więź z Nim. Tak było przy zawierania przymierza z Noem, Abrahamem i Mojżeszem, a szczytem jest Eucharystia ustanowiona przez Jezusa Chrystusa, jako znak nowego przymierza. Dlatego w liturgicznym poświęceniu pokarmów na stół wielkanocny w Wielką Sobotę, nawiązujemy tak do wieczerzy paschalnej jak i Wieczerzy Pańskiej. Posiłek świąteczny przeżywane w gronie Kościoła domowego powinien być agapą, ucztą miłości, która prowadzi nas do Eucharystii, ucztą zastawionej dla nas przez Boga. W ten sposób posiłek jest z perspektywy wiary sposobem troski o zdrowie duszy i ciała.