Pan Jezus tej nocy, której został wydany, wziął chleb i dzięki uczyniwszy, połamał i rzekł: «To jest Ciało moje za was [wydane]. Czyńcie to na moją pamiątkę!» Podobnie, skończywszy wieczerzę, wziął kielich, mówiąc: «Kielich ten jest Nowym Przymierzem we Krwi mojej. Czyńcie to, ile razy pić będziecie, na moją pamiątkę!» Ilekroć bowiem spożywacie ten chleb i pijecie kielich, śmierć Pana głosicie, aż przyjdzie. – św. Paweł Apostoł
Eucharystia jest źródłem całego życia chrześcijańskiego, w niej zawiera się całe dobro jakie Bóg przez Kościół chce nam ofiarować, w pielgrzymce wiary do nieba, czyli nowej Ziemi Obiecanej. W tym wędrowaniu po pustyni życia, Stwórca zaprasza nas do świątyni, jak do oazy, gdzie karmi nas Ciałem i Krwią swego Syna. Ten cud wiary jest nam ofiarowany, byśmy mieli pełnię życia. Jak jednak my korzystamy z tego daru? Jak często i z jaką gorliwością dbam o przystępowanie do stołu Pańskiego oraz o czystość swego serca, by móc przyjmować Komunię świętą? Ojciec Krystian zachęcając do wdzięczności za pokarm z nieba i ufności w jego moc, przytoczył świadectwo o cudzie eucharystycznym, dzięki któremu Bóg uratował wieś trawioną pożarem. Korzystajmy z Bożego daru, wierząc w miłość, która w nim jest ukryta i wystrzegając się świętokradztwa.