Uroczystość Najświętszego Ciała i Krwi Jezusa kojarzy się nam najczęściej z pięknymi procesjami, które w tym dniu przechodzą ulicami naszych wsi i miast. To istotny element tego ustanowionego w roku 1317 święta. Jednak jego głównym celem jest rozbudzenie wiary w prawdziwą, rzeczywistą i substancjalną obecność Jezusa Chrystusa w Eucharystii.
Przewidziane na ten dzień słowo Boże prowadziło nas do pogłębienia tej tajemnicy. Bóg zawierając z Narodem Wybranym Przymierze pod Synajem, uczynił to wykorzystując ryt ofiary, uczty i pokropienia krwią. Dał w ten sposób znak, że ten kto je złamie, czyli popełni grzech, winien jest śmierci. On, który wyprowadził Izraelitów z niewoli, pokazał im to, co służy prawdziwej wolności lub niewoli, życiu lub śmierci. Gdy zatem ludzie grzeszą powinni ponieść śmierci, bo zapłatą za grzech jest śmierć. Jednak Bóg wierny Przymierzu nie chce ludzi zniszczyć, lecz ocalić od śmierci, dlatego posyła Swego Syna, by nas uratował. On za nas przelewa Swą Krew. I jak krew baranka chroniła w Egipcie od anioła śmierci, tak dziś Krew Baranka Bożego obmywająca nas w Chrzcie i Spowiedzi oraz przyjmowana w Eucharystii chroni nas od śmierci wiecznej. Dlatego procesja to święto życia, którym chcemy podzielić się ze światem. Uroczystość Bożego Ciała to wołanie Ojca Niebieskego skierowane do nas. On pragnie, abyśmy żyli. Od nas zależy, czy tak będzie.
foto: Kazimierz Kowalski
