Z końcem maja zakończone zostało ogradzanie naszego parafialnego cmentarza. Został zatem dopełniony wymóg prawno-sanitarny z tym związany, ale i duchowy wyrażający troskę o godziwość miejsca spoczynku zmarłych.
Nasz cmentarz został erygowany w roku 1814, gdy mocą rozporządzenia, mającego swe źródło w prawie ustanowionym przez Napoleona, zaprzestano pochówku wokół kościoła. W dolnej części znalazło się miejsce na grobowce tutejszego ziemiaństwa, a na jego północnym krańcu, gdzie dziś jest Skwer Pamięci, grzebano dzieci utracone. Pierwotnie groby były ziemne z krzyżem, a tylko nieliczne posiadały jakiś obelisk z kamienia lub betonu. Dopiero w latach sześćdziesiątych zaczęto wykonywać betonowe katakumby i groby.
Początkiem obecnego ogrodzenia naszej nekropolii było zasadzenie dookoła niej w roku 2017 i 2018 ponad 600 sadzonek tuj oraz wybudowanie śmietnika. Stworzyło to naturalną barierę i zazieleniło otoczenie. W tej rozwijającej się roślinnej scenerii, przeszliśmy w 2019 roku do zainstalowania etapami stałego ogrodzenia. Składa się ono z trzech bram i ponad 250 metalowych przęseł. Jego wykonanie to efekt pracy łącznie 10 osób oraz ofiar składanych za użytkowanie grobów. Każdemu kto włączył się w to dzieło z serca dziękujemy i zapewniamy o kontynuowaniu prac przy estetyce naszego cmentarza.
