Gdy Pan Bóg dopuszcza jakąś stratę, to równocześnie przygotowuje nam nowy dar. W takiej perspektywie warto spojrzeć na czas rekolekcji przygotowujących nas do odpustu parafialnego i powiązanego z nim wprowadzenia relikwii naszej patronki św. Małgorzaty Pizydyjskiej, które zastąpiły, te odwołane w Wielkim Poście.
Rozważania rekolekcyjne poprowadził ks. Grzegorz Pańczyk, misjonarz z naszej diecezji, pracujący od 10 lat w Peru. Było to możliwe dzięki temu, że ze względu na pandemię utknął on w Polsce.
W zaproponowanej formule, najpierw poprowadził nauki stanowe. Poruszył w nich następujące tematy:
– do kobiet – Zbyt słabe podkreślanie tego, co stanowi geniusz kobiety, czyli wyjątkowej zdolności kierowania życia na wymiar duchowy i uczenie wrażliwości. Przez to dokonuje się wydawanie ludzi na światło.
– do dzieci – pełny udział w Eucharystii wiąże się z pragnieniem obecności Jezusa w sercu. Gdy człowiek zachwyci się Panem Jezusem, to zrobi Mu miejsce w swym sercu pozwoli sobą pokierować.
– do młodzieży – Każdy z nas szuka oparcia w swym życiu. Często jednak doznaje zawodów. Bóg wychodzi naprzeciw tej tęsknocie i poranionych przytula do serca.
– do mężczyzn – Pokazanie, że ojcostwo jest naturalnym sposobem realizowania się mężczyzn. W nie powinna być wpisana benedyktyńska zasada „Módl się i pracuj”, bo ona pomaga właściwie służyć, czyli stawać się ojcem.
Pierwszy dzień rekolekcji zakończył się czuwanie modlitewnym, w którym wpatrzeni w postać św. Małgorzaty oddawaliśmy cześć Bogu za różne etapy naszego życia.
Niedziela, jako drugi dzień rekolekcji, poświęcona została tematowi świadectwa. Ksiądz Grzegorz przytaczając przykłady z życia wiarą swych parafian w Peru pokazywał zależność między korzystaniem z sakramentów, a miłością przeprowadzającą innych do Jezusa. Wskazywał, że posługa misjonarza to przede wszystkim bycie dla, a na drugim miejscu przekaz wiary. Te dzień zakończył się modlitwą za przyczyną św. Małgorzaty o dobre wykorzystanie łask Bożych płynących z sakramentów.
Poniedziałek był dniem pojednania z Bogiem i otwarciem na łaskę odpustu zupełnego. Nasz Ojciec Rekolekcjonista podkreślił w nauczaniu dwa elementy z tym związane: pogodzenie się ze słabością swoją i bliźnich oraz potrzebę odwagi w zrywaniu ze złem. Ukazał św. Małgorzatę, jako wzór korzystania z łaski Bożej.
Darowany nam przez Boga, w tych specyficznych okolicznościach, czas łaski bez wątpienia pozwolił uporządkować naszą wizję bycia chrześcijaninem we współczesnym świecie, za co z całego serca dziękujemy ks. Grzegorzowi.
