Uroczystość Bożego Ciała, połączona z procesją eucharystyczną, na trwałe wpisała się w krajobraz duchowy naszych parafii. Jej pośrednią przyczyną były wątpliwości związane z realną obecnością Chrystusa pod postaciami chleba i wina oraz Boża odpowiedź w średniowieczu, w postaci cudów eucharystycznych.
Ten obchód liturgiczny wraz z całą jego Oktawą jest wezwaniem do odnawiania w nas wiary w realną, substancjalną, trwałą i zbawczą obecność Chrystusa w Najświętszym Sakramencie. Zbawca nie chce jednak, byśmy Go tylko adorowali, ale przyjmowali i jednoczyli się z Nim w Komunii świętej. Dlatego papież św. Pius X, na początku XX wieku, wprowadził do praktyki Kościoła wczesną i częstą Komunię świętą. Dzisiaj znowu trzeba nam podjąć troskę o taką postawę. Eucharystia bowiem jest ucztą, a nie tylko zgromadzeniem wiernych. Nadzieją są te obrazy, które mogliśmy dostrzec podczas tegorocznej procesji. Z jednej strony liczne zaangażowanie wiosek w przygotowanie czterech ołtarzy wystawienia Najświętszego Sakramentu, a z drugiej wielość dzieci w asyście rodziców, podejmujących różne posługi. Najważniejszy jest jednak ten krok, który sprawi, że od oddawania czci Chrystusowi obecnemu w konsekrowanej hostii, przejdziemy do karmienia się Nim w każdej Mszy Świętej.
foto i wideo: Kazimierz Kowalski
