Uroczystość odpustowa ku czci św. Małgorzaty, dziewicy i męczennicy, jest darem, który ofiarowuje nam Bóg. W ten sposób pragnie On odnowić każdego z nas osobiście oraz więź między nami, byśmy stawali się prawdziwą wspólnotą.
W tym roku naszym uroczystością przewodniczył ks. dr Paweł Tkaczyk, dyrektor ds. zabytków i budownictwa w naszej diecezji, wykładowca WSD i dyrektor Muzeum Diecezjalnego. Dzieląc się refleksją płynącą ze słowa Bożego i życia naszej Patronki, zaprosił nas do podróży duchowej. Przypomniał o potrzebie bycia czytelnym w swoich zachowaniach. Prawdziwa wiara jest zauważalna przez prezentowany styl życia. Święta Małgorzata nie kryła się ze swymi przekonaniami, ale w świecie politeizmu odważnie głosiła radość z wiary w Boga w Trójcy Świętej Jedynego. To miało też swoją cenę. Otoczenie domagało się porzucenia więzi z Bogiem, mamiąc spokojnym życiem lub grożąc śmiercią za odmowę. Właśnie w tej godzinie próby możemy rozpoznać jakość wiary tej młodej dziewczyny, która wzywa nas do odwagi i czytelności w życiu. W tym kontekście Ksiądz Paweł podzielił się z nami badaniami nad starożytnym Rzymem, o których niedawno przeczytał. Okazuje się, że mniej więcej w tych latach, kiedy żyła św. Małgorzata, Cesarstwo nawiedzały liczne epidemie. Reakcją na nie była ucieczka i izolowanie się od osób chorych. Jakie było zdziwienie, gdy okazało się, że wśród społeczeństwa znajduje się grupa, przyjmująca zgoła odmienną postawę. Trwającą przy swych chorych i opiekująca obcymi z narażeniem życia. To byli chrześcijanie. Takie świadectwo doprowadziło najpierw do Edyktu tolerancyjnego, a równocześnie do licznych nawróceń. Wiara bezobjawowa zamiera, bo jest tragicznie śmieszna i bezpłodna. Dlatego w dniu odpust, dzięki Księdzu Pawłowi, zostaliśmy jego przepowiadaniem wyrwani z letargu i zaproszeni do odwagi i radości życia wiarą.
Dziękujemy naszemu gościowi za tę duchową inspirację oraz wszystkim, którzy przyczynili się do głębokiego i pięknego przeżycia Święta Parafialnego.
foto: Kazimierz Kowalski
