Po ukazaniu nam programu życia, który daje nam Bóg przez sakrament Chrztu, ks. Jan zaprosił nas do refleksji nad Eucharystią. To ona stanowi przestrzeń weryfikującą więź ze Zbawicielem.
Obrazem przybliżającym tę tajemnicę była relacja z rozmowy z panią Bronisławą o jej doświadczeniu z czasu niemieckiej okupacji. Ksiądz Rekolekcjonista usłyszał od niej świadectwo o przewożeniu w wydrążonym chlebie, ukrytego w środku mięsa. Obecność w postaciach eucharystycznych Żywego Chrystusa jest dostępna tylko dla tego, kto wierzy. Zbawca jest z nami i chce byśmy się na Nim oparli w życiu, ale trzeba jeszcze widzieć tę Jego bliskość i ją przyjąć. Dlatego jeśli nie przystępuję do Komunii św. tzn., że gardzę Jezusem Chrystusem przychodzącym, by nas zbawić. To twarde, lecz konieczne do wstrząśnięcia nami słowa. Ważne jest bowiem to, co dzieje się w naszym wnętrzu, bo stąd płynie siła owocnego życia. Tylko przyjmując ŻYCIE, mogę żyć i dawać życie.
