Przez chrzest zanurzający nas w śmierć zostaliśmy razem z Chrystusem pogrzebani po to, abyśmy i my wkroczyli w nowe życie. Jeżeli bowiem przez śmierć, podobną do Jego śmierci, zostaliśmy z Nim złączeni w jedno, to tak samo będziemy z Nim złączeni w jedno przez podobne zmartwychwstanie. Otóż, jeżeli umarliśmy razem z Chrystusem, wierzymy, że z Nim również żyć będziemy. /Rz 6, 4-5. 8/
Słowo „Pascha” oddaje w języku polskim wyraz „przejście”. W objawieniu oznacza gwałtowne i dynamiczne przejście Boga, który nas wyprowadza z jednej sytuacji życiowej i wprowadza w inną. Pascha otwiera przed nami nowe perspektywy, ale domaga się zostawienia tego, co stare.
Izraelici przeżyli Paschę jako wyzwolenie z niewoli Egiptu i przeprowadzenie przez wody Morza Czerwonego. Była ona zapowiedzią tego najważniejszego przejścia jakiego dokonał Chrystus. Jego pascha ma dwa wymiary. Po pierwsze jest to przyjście na świat dla naszego zbawienia, a po odkupieńczej ofierze powrót do Ojca w niebie. Chrystus się uniża, by wywyższyć naszą ludzką naturę. Po drugie to sama ofiara złożona na krzyżu, która prowadzi do przejścia ze śmierci w nowe życie po zmartwychwstaniu. Tak w szerszym, jak i węższym znaczeniu, pascha Chrystusa wiąże się z Jego zaufaniem i posłuszeństwem Ojcu.
Przez sakrament chrztu zostaliśmy wprowadzeni w Paschę Chrystusa, wszczepieni w tajemnicę Jego śmierci i zmartwychwstania. Ilekroć celebrujemy Triduum Paschalne w liturgii, tylekroć mamy przypominać sobie, że jesteśmy ludźmi uzdolnionymi do przechodzenia przez śmierć do życia. Przechodzenia ze śmierci jaką powoduje grzech do życia będącego owocem współpracy z łaską. Przechodzenia, które rozpoczęło się w naszym Chrzcie, a jest kontynułowane w każdej Eucharystii, gdy idziemy od tego, co sami wiemy, co możemy, do tego, co pochodzi od Boga i co jest zawsze nowe.
Uczestnictwo zatem w liturgii Wielkiego Czwartku, Piątku, Wigilii Paschalnej i Wielkanocy jest zachętą, by przy pomocy Bożego słowa i sakramentalnych znaków, porzucić starego, grzesznego człowieka, a przyoblec nowego, który daje się prowadzić Ojcu, Synowi i Duchowi Świętemu. Bóg zapewnia nas, że jeśli Mu zaufamy, to On da nam doświadczyć paschy – wyzwolenia – w każdej dziedzinie życia.
Z takim nastawieniem bądźmy obecni na liturgii Triduum Paschalnego:
-
w Wielki Czwartek, Mszy św. Wieczerzy Pańskiej o g. 18.00
-
w Wielki Piątek, Liturgii Męki Pańskiej o g. 18.00 (o g. 17.00 – Droga krzyżowa)
-
w Wielką Sobotę, Wigilii Paschalna o g. 20.00
-
w Wielkanoc, Mszach św. o g. 6.00, 10.00, 12.00, 16.00.