Szkaplerz w istocie jest „habitem”. Ten, kto go przyjmuje, zostaje włączony w mniej lub więcej ścisłym stopniu do Zakonu karmelitańskiego, poświęconego służbie Matki Najświętszej, aby doświadczać słodkiej i macierzyńskiej obecności Maryi w codziennym trudzie przyoblekania się w Jezusa Chrystusa (św. Jan Paweł II). Serce nabożeństwa szkaplerznego stanowi oddanie się Chrystusowi na wzór Maryi przez poświęcenie się na Jej służbę, życie w zjednoczeniu z Nią i naśladowanie Jej cnót.
Ponad dwa lata temu, w grudniu 2018 r., w naszej rodzinie parafialnej blisko 40 osób przyjęło szkaplerz karmelitański z rąk o. Romualda Wilka. To dzieło zostało zapoczątkowane w XIII w. z inicjatywy Maryi. Chcąc lepiej wypełniać podjętą misję, jego członkowie odbyli spotkanie formacyjne w Uroczystość Zwiastowania Pańskiego. Przypomnieli sobie o związkach naszej parafii z karmelitami, czego wyrazem jest odnowiony obraz z zasuwy bocznego ołtarza. Przedstawia on Maryję z Jezusem adorowanych przez św. Teresę z Avila i św. Szymona Stocka, mistrzów życia karmelitańskiego. To symboliczne wyobrażenie ukazuje zarazem realia duchowości związanej ze szkaplerzem. Powinien on przypominać o matczynej trosce Maryi o nas i potrzebie naśladowania Jej w służbie Jezusowi. Temu ma służyć codzienne oddawanie się do dyspozycji Matki i nastawienie na współpracę z Nią w dziełach, do których nas zaprosi. Szkaplerz przypomina o życiu jako darze, który należy przyjąć i z Bożą pomocą właściwie wykorzystać.
Osoby pragnące przyjąć szkaplerz karmelitański mogą się zgłaszać do ks. Proboszcza i dokonać tego aktu wiary podczas następnego spotkania w dniu 16.07 podczas mszy wieczornej.
