KAPLICZKA DZIECI UTRACONYCH

Żaden człowiek nie jest samoistną wyspą; każdy stanowi ułomek kontynentu, część lądu. Jeżeli morze zmyje choćby grudkę ziemi, Europa będzie pomniejszona, tak samo jak gdyby pochłonęło przylądek, włość twoich przyjaciół czy twoją własną. Śmierć każdego człowieka umniejsza mnie, albowiem jestem zespolony z ludzkością. Przeto nigdy nie pytaj, komu bije dzwon: bije on tobie. /John Donne/

W niedzielę 26 maja – w Dzień Matki – bp Andrzej Kaleta poświęcił na naszym cmentarzu kapliczkę ku czci Matki Bożej Bolesnej upamiętniająca dzieci utracone. Wiele rodzin dotkniętych jest utratą dziecka w wyniku poronienia, czy martwej ciąży. Stąd chęć upamiętnienia tych dzieci, którym nie dane było żyć poza łonem mamy. Również tych utraconych w skutek dokonanej aborcji. Dlatego dla upamiętnienia tych utraconych maluszków prosimy o przynoszenie serduszek z białego kamienia z wykutą datą lub samym rokiem śmierci oraz imieniem jeśli była znana płeć dziecka. Będziemy je umieszczać na kamiennym sercu ułożonym wokół kapliczki. W ten symboliczny sposób przypomnimy prawdę, że dzieci te są zanurzone w miłości Boga i Maryi.
Przy tej okazji dziękujemy osobom z naszej parafii, które przyczyniły się do powstania tej kapliczki. Na zdjęciach można zobaczyć jak w 26 godzin dokonali tego dzieła. Za sobotnią pracę przy kapliczce serdeczne podziękowania niech przyjmą: Janusz Wątek, Robert Sokołowski, Marcin Nowak, Marek Bucki, Barbara i Piotr Dąbrowscy, Marcin Maj, Ryszard Dziubek, Piotr Zuwała, Stanisław Mentel, Danuta Nowak, Aneta Chajdaś, Feliksa Sowa, Teresa Wicher, Mirosława Padło, Dorota Kumur, Danuta Ogórek, Małgorzata i Zdzisław Żabiccy, Stanisław Nowak, Zbigniew Kurowski, Stanisław Grzywna, Piotr Kisielewski, Czesław Jara, Mirosław, Albert i Bartosz Kurowscy.
 
Niech miłość do naszego zmarłego dziecka towarzyszy nam przez całe życie.
Dopomóż, aby pamięć o nim w nas nie zginęła.
 

 

Modlitwa za dziecko utracone i jego rodziców

 

Ojcze Miłosierny, Ty nam dałeś Maryję za Matkę,
niech więc Ona otacza matczyną opieką także nasze zmarłe dziecko.
Maryjo, przyjmij je z całą miłością,
tak jak przyjęłaś swojego umiłowanego Syna Jezusa Chrystusa
w dniu Zwiastowania i w dniu Jego Śmierci.
Otocz je swą macierzyńską miłością,
której nie może mu już dać w pełni ziemska matka.
Święty Józefie, opiekunie Pana Jezusa,
zastąp naszemu dziecku jego ziemskiego ojca.
Pokornie Cię błagamy, wszechmogący Boże,
niech Anioł Stróż naszego dziecka,
jego opiekun na czas ziemskiej pielgrzymki,
zaniesie je przed Twoje oblicze.
Niech ma ono udział w Twojej radości, światłości i pokoju.
Prosimy Cię również za nas samych.
Uzdrów w nas wszystko to, co wymaga uleczenia.
Ty widzisz nasz ból, tęsknotę, niezrozumienie, zwątpienie.
Napełnij nasze serca miłością i pokojem.
Niech miłość do naszego zmarłego dziecka
towarzyszy nam przez całe życie.
Dopomóż, aby pamięć o nim w nas nie zginęła.
Przez Chrystusa Pana naszego.
Amen.