Świętowanie Rocznicy Poświęcenia Kościoła jest okazją, by spojrzeć uważnie na naszą świątynię i zastanowić się, co ona nam mówi o wierze. Zamysłem bowiem jej budowniczych było pragnienie doprowadzenia nawiedzających ją wiernych do spotkania z żywym Bogiem.
Skoro wiara jest tworzeniem relacji z Bogiem Trójjedynym, to bez wątpienia dom Boży musi zajmować ważne miejsce w jej przeżywaniu. Tam gdzie dom, tam i gospodarz spotykający się z rodziną przy stole, będącym okazją do rozmowy i posiłku. Takim stołem jest w kazdym kościele ołtarz. W naszej świątyni znajdujemy też symbole przypominające o Boskim Gospodarzu tego miejsca. W glorii nad amboną przedsoborową widzimy symbol Oka Opatrzność, wyrażający m.in. Ojca Niebieskego, czuwającego nad każdym z nas i ogarniającego nas miłością. W centrum kościoła usytuowane jest tabernakulum z podobizną Baranka. Przypominają one o Synu Bożym, który ofiarował się za nas i karmi nas Sobą. Wreszcie w glorii zaplecza przy chrzcielnicy widzimy Gołębicę, symbol Ducha Świętego Pocieszyciela. Taka symbolika nawiązuje do piętnastowiecznej ikony Trójcy Świętej namalowanej przez Andrieja Rublowa. Przy stole jest zawsze wolne jedno miejsce, bo Bóg nieustannie zaprasza nas do wspólnoty ze Sobą. On chce z nami rozmawiać i karmić nas Słowem, które Ciałem się stało. W ten sposób przez relację z nami podtrzymuje i rozwija naszą wiarę, umacnia nadzieję i rozpala miłość. Wytworzenie się takiej więzi z Bogiem, przygotowuje nas do wejścia na ucztę w niebie, które ma stać się naszym domem na wieki.
Przy okazji należy nadmienić, że przeprowadzone prace konserwatorskie zaplecku ambony były możliwe dzięki 20 000 zł, ofiarowanym przez anonimowego parafianina, za co mu z serca dziękujemy.
