Zadbane, wysprzątane, ozdobione zniczami, wiązankami i kwiatami groby, otoczone gromadką ludzi. Wspomnienia o zmarłych i radość ze spotkania żywych, których się dawno nie widziało. I mimowolne pytanie: Ku czemu to wszystko zmierza?
Uroczystość Wszystkich Świętych choć zewnętrznie koncentruje nas na zmarłych, to jednak jest przede wszystkim okazją do konfrontacji z perspektywą życia w świętości. Przecież czułość i wzruszenie, które towarzyszą wspominaniu niektórych osób, wiążą się z przeświadczeniem o ich wyjątkowości, dobroci, mądrości, czy wręcz bycia świętymi. Myśląc o nich jesteśmy przekonani, że spotkaliśmy świętego. I refleksja: Czy ja chcę być świętym? Dobrze by było, gdyby rzeczywiście to staniecie przy grobach zaowocowało decyzją: „WYBIERAM ŚWIĘTOŚĆ”.
foto: Kazimierz Kowalski
